Επειδή τα παιδιά μου σπουδάζουν, ο μεν γιος μου στην Κρήτη η δε κόρη μου στην Ιταλία, όταν έρχονται  (Χριστούγεννα, Πάσχα, Καλοκαίρι)  κρατάμε το έθιμο να πηγαίνουμε για μερικές μέρες κάπου όλοι μαζί.  Μετά (ή πριν) ο καθένας του τραβάει τον δρόμο του με τις παρέες του. 

Εφέτος το Πάσχα πήγαμε στην Ήπειρο. Βαριέμαι να οδηγώ πολλές ώρες, έτσι πήγαμε οργανωμένη εκδρομή με το "Travel Plan". Πούλμαν, στάσεις όποτε χρειαζόταν, ένας καλός οδηγός, ένας κεφάτος αρχηγός, πρόθυμος πάντα να μας εξηγεί τι βλέπουμε, ένα μείγμα από ανθρώπους κάθε ηλικίας (με το μέσο όρο πάντως να γέρνει στα ..."ήντα") που δεν μας δημιουργησαν κανένα πρόβλημα. Ένα βολικό ξενοδοχείο τέλος, το Regina Mare έξω από την Πέρδικα, που δεσπόζει στην περιοχή. Θέα, καθαρό, πρόθυμο προσωπικό, καλό φαγητό.

Πήγαμε στην Πέρδικα, στα Σύβοτα, στην Πάργα, στις πηγές αλλά και στις εκβολές του Αχέροντα,  στο Ζάλογγο... Μαγεύτηκα ! Αν και φανατικός φυσιολάτρης δεν υπήρξα ποτέ μέχρι τώρα (προτιμούσα την γνωριμια με τους ανθρώπους παρά με την φύση)... αυτή την φορά τι να πω... ή τα γούστα μου άλλαξαν καθώς μεγαλώνω ή η φύση της Ηπείρου μου έκανε κάτι. 
Εγώ που ποτέ μου δεν είχα μανία με τις φωτογραφίες να τραβάω τώρα φωτογραφίες της φύσης γύρω μου σαν τρελλός ;  Εγώ να σουλατσάρω σε βουνά και λόγγους, σε ποτάμια και λίμνες  ;  Όταν η μεγαλύτερη διαδρομή που κάνω συνήθως είναι μέχρι το περίπτερο για να πάρω εφημερίδες ; (Αν δεν πάω και εκεί με το αυτοκίνητο, φαίνεται και από τα κιλά μου !).

Σας δείχνω μερικές φωτογραφίες που τράβηξα για να πάρετε μία ιδέα, όσοι από εσάς δεν έχουν πάει σε αυτά τα μέρη. Για την ποιότητα της φωτογραφίας συγχωρήστε τον ερασιτέχνη...

Το χωριό "Αμμουδιά", στις εκβολές του Αχέροντα ποταμού (χύνεται στο Ιόνιο, 100 μέτρα πιό κάτω).



Θαυμάστε τις αποχρώσεις του μπλε στο Ιόνιο.  Εδώ εκβάλλει ο Αχέροντας. Έρχεται κανείς βόλτα με καραβάκια που σε πάνε από το χωριό της Αμμουδιάς μέχρι σχεδόν το τέλος του δέλτα του Αχέροντα προς τα πάνω και μέτα μέχρι το Ιόνιο προς τα κάτω. Υπέροχη διαδρομή.



Της Άρτας το γιοφύρι... Περάσαμε κάποια στιγμή και από εκεί...



Με τα παιδάκια μου στην Πάργα. Κοντεύουν βέβαια τα 30, αλλά για μένα "παιδάκια μου" παραμένουν.
 


Με το έτερον μου ήμισυ στην Πάργα. Εδώ είχαμε κάνει μήνα του μέλιτος πριν 34 χρόνια. Άλλαξε από τότε η Πάργα, αλλάξαμε και εμείς...




Πάργα, η πόλη με τα πολλά χρωματιστά σπίτια... Άσπρο, κόκκινο, κίτρινο, μπλέ που λέει και το τραγούδι, με παράθυρα και πόρτες σε άλλες αποχρώσεις. Κούκλα η Πάργα !



Στην παραλία της Πάργας σχεδόν κάθε σπίτι έχει και άλλο χρώμα... Καμμιά φορά και οι τοίχοι είναι βαμένοι διαφορετικά όπως βλεπετε στο πορτοκαλλί (πρόσοψη) και κόκκινο (στην μία του πλευρά) σπίτι.



Στις πηγές του Αχέροντα... Το μικρό εικονοστάσι είναι μέσα στα βράχια, στην όχθη του ποταμού.



Πηγές του Αχέροντα πάλι. Τη μαγεία του πράσινου που κυριαρχεί την ποικίλουν μόνο τα νερά του ποταμού. 



Ζάλογγο. Η φωτογραφία είναι τραβηγμένη από το μοναστήρι καλογραιών του Αγίου Δημητρίου που είναι χτισμένο ακριβώς από κάτω από τον τόπο της θυσίας.  Οι αγαλμάτινες μορφές μας θυμίζουν τις γενναίες Σουλιώτισσες που έπεσαν χορεύοντας μία μία στον γκρεμό για να μη πέσουν στα χέρια των Τούρκων. Ο τοπος που έπεσαν είναι περίπου ανάμεσα στους δύο σταυρούς, στην προέκταση προς τα πάνω. Ένας κάθετος γκρεμός που μόνο που τον βλέπεις...   



Σύβοτα. Παραθάλασσιο χωριό με μεγάλη τουριστική κίνηση, κυρίως το Πάσχα και το καλοκαίρι.



Δειλινό στα Σύβοτα. Εδώ με έπιασε το καλλιτεχνικό μου !



Αυτές ήταν οι φωτογραφίες (λίγες ίσως αλλά είπαμε, για να πάρετε μία ιδέα). Αν δεν έχετε πάει σε αυτά τα μέρη, να πάτε όποτε μπορείτε. Σας το συνιστώ.