ΠΕΤΡΕΛΑΙΟ : Στα ύψη. Mη ρωτάτε το γιατί. Τόσο αίμα χύθηκε, τόσα φέρετρα «των δικών τους» και «των άλλων» γέμισαν… να μη βγάλουν κάποια «μεγάλα κεφάλια» το «κάτι τις» τους ; Τσάμπα «έσπρωξαν» (και ακόμα σπρώχνουν με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο) την όλη κατάσταση ; Απλοί δισεκατομμυριούχοι να μείνουν ; Ούτε ένα τρισεκατομμυριάκι ; Αμαρτία από τον Θεό (τον κάθε Θεό, μερικοί από αυτούς είναι δυτικοσπουδασμένοι μεν αλλά παντός θρησκεύματος δε). Αν και ουσιαστικά μάλλον έχουν ξεχάσει τη λέξη…
Όσο για την Ελλαδίτσα μας… Το επιχειρηματικό δαιμόνιο κάθε λογής επιτήδειων - μεγάλων και μικρών - βρήκε την χρυσή ευκαιρία να αισχροκερδίσει σκοπεύοντας που αλλού ; στις τσέπες μας. Όλα ακριβαίνουν και για όλα η δικαιολογία δεδομένη : «ξέρετε… το πετρέλαιο…». Το αποκαρδιωτικό : δεν μιλάμε πλέον ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ για κάποια μονοπώλια, κάποιες μεγάλες ντόπιες ή παγκοσμιοποιημένες επιχειρήσεις, για κάποια αδίστακτα και αδηφάγα συμφέροντα. Αρκετές περιπτώσεις από αυτό τον «μπαξέ» έχουν ξεσαλώσει. Ατιμωρησία, αναισθησία, ευκαιρία να πιάσουν την καλή, αδιαφορώντας για τον κάθε φουκαρά που όλο και σφίγγεται.
Τώρα και αρκετές μικροεπιχειρήσεις κάνουν τα ίδια, μέχρι και κάποια μικρομπακάλικα και μικροπαντοπωλεία. Απλώς τα νούμερα διαφέρουν. Ανέβασε τις τιμές ο Λάκης (ο κάθε Χ Λάκης) κατά μισό Ευρώ ; Τον βλέπει ο Μάκης ο μικροκαταστηματάρχης απέναντι και λέει «εγώ κορόϊδο είμαι ;» και ανεβάζει τις τιμές στα δικά του προϊόντα του κατά ένα Ευρώ. Τους βλέπει ο Τάκης ή το διαβάζει («φωτιά οι τιμές λόγω πετρελαίου» κ.λ.π.) και θίγεται με την προοπτική να μη φάει και αυτός. Στην «απ’ έξω» θα μείνει ; Τρία Ευρώ αύξηση στα δικά του προϊόντα που είναι ούτως ή άλλως ακριβότερα. Και πάει λέγοντας. Το πάνε και ανάλογα με την πελατεία τους, όσο τους παίρνει…
ΦΩΤΙΕΣ : Πέρισυ κάηκε το σύμπαν, υποτίθεται ότι μας έπιασαν οι οικολογικές μας ανησυχίες, οργανωθήκαμε, μεγάλα λόγια, «οι εμπρηστές φέτος δε θα περάσουν» κ.λ.π. κ.λ.π. Παρ’ όλα αυτά ο Υμητός (για να αρχίσω από σχετικά πρόσφατο παράδειγμα) μπήκε πάλι στο κλεισιοσκόπιο. Και παρ’ ολίγο… Κάποιοι τον έχουν ΗΔΗ χωρίσει τον Υμητό σε οικόπεδα και τρέχουν τα σάλια τους περιμένοντας την κατάλληλη συγκυρία… Μιλάμε για δισεκατομμύρια… Ποιος θα τους σταματήσει την επόμενη φορά ; Την μεθεπόμενη ;
Και ΦΥΣΙΚΑ δεν είναι μόνο ο Υμητός. Πολλά τα «φιλέτα» σε όλη την επικράτεια… Όσα δεν κάνει η αθάνατη Ελληνική αμέλεια (ναι, δάση καίγονται και από τσιγάρα που πετάμε και από σκουπίδια που καίμε, μη τα ρίχνουμε όλα στους εμπρηστές), όσα δεν γίνονται τυχαία (πάντα κάποιες φωτιές σε όλο τον κόσμο πιάνουν από τυχαίες αιτίες), τα κάνουν αυτοί που περιμένουν. «Είναι πολλά τα λεφτά» που λέει και η γνωστή κινηματογραφική ατάκα… Πως καταφέρνουμε και έχουμε ακόμα λίγο πράσινο είναι θαύμα.
ΣΕΙΣΜΟΙ : Ελλάς το μεγαλείο σου ! Προειδοποιούν κάποιοι τις αρμόδιες υπηρεσίες ; Χαλάνε τον κόσμο τα ΜΜΕ. «Γιατί δεν ειδοποιήθηκε ο κόσμος ;» (μεταξύ μας, αυτό που εννοούν αλλά δεν το λένε είναι : «γιατί δεν το είπατε αποκλειστικά σε εμάς ; εμείς ξέρουμε !» (να τους τρομάξουμε). Δεν προειδοποιούν τις αρμόδιες υπηρεσίες αλλά βγαίνουν στο Internet ή σε διεθνή φόρα ; «Άκυρο !» , «Δεν μετράει !» , «Να ξαναγίνει ο σεισμός παρακαλώ !»
Φροντίζει η κυβέρνηση (η κάθε κυβέρνηση, τα ίδια με κάθε κόμμα) να τρέξει ; «Πανικοβάλλει τον κόσμο», «καταστρέφει τον τουρισμό !!» Πάει να κάνει κάτι χωρίς να το βγάλει στη φόρα με ντελάλη ; «Γιατί δεν ειδοποιήθηκε ο κόσμος ;» «Αναλγησία» !! Μονά-ζυγά δικά μας !
Κατά τα άλλα κάποιοι προσπαθούν να κάνουν υπεύθυνα την δουλειά τους, κάποιοι άλλοι προσπαθούν να «φανούν» για να πάρουν μεγαλύτερο κομμάτι από την δόξα και τις επιχορηγήσεις για το έργο τους. Ουδεμία πρωτοτυπία. Τα ίδια όπως σε κάθε επάγγελμα. Αυτοί που το τιμούν και αυτοί που το …
SIEMENS : Tα μάθατε τα νέα ; O γιός του κουμπάρου της αδελφής του βουλευτή Χ της ΝΔ πήγε στο περίπτερο και πήρε σοκολάτες με λεφτά που κανείς δεν ξέρει που τα βρήκαν οι γονείς του και του τα έδωσαν. Όπως και η κόρη της νύφης της παραδουλεύτρας του βουλευτή Ψ του ΠΑΣΟΚ που της πήραν κούκλα από άγνωστα εισοδήματα ! Για να μη σας πω για το περιοδικό που πήρε από μυστηριώδης πόρους ο ΙΔΙΟΣ ο βουλετής Ζ του ΣΥΝ, του ΛΑΟΣ, του ΚΚΕ (βάλτε όποιο κόμμα θέλετε ! Για όλα υπάρχουν «στοιχεία» !)
Με ένα σμπάρο δυο τρυγόνια : ΚΑΙ κρύβουμε τα ΧΟΝΤΡΑ που κάποιοι πήραν - όχι επειδή κάποιοι άλλοι συμπάθησαν την φάτσα τους και τους τα έδωσαν - ΚΑΙ αποσταθεροποιούμε το πολιτικό σύστημα απαξιώνοντας το. «Όλοι τα παίρνουν !!» είναι η καραμέλα στα στόματα όλων. Ποιος θα μας σώσει ; Μήπως ο «Έλληνας Μπερλουσκόνι» που σιγά σιγά κάποιοι ίσως ετοιμάζουν ; O «υπεράνω» ; Αυτός που δεν θα έχει σχέση μέχρι τότε με την «βρώμικη πολιτική» και θα παίξει στα εξωτερικά θέματα όπως ΚΑΝΕΝΑΣ ΕΛΛΗΝΑΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ δεν θέλει (η δεν τολμά) να παίξει ; Λέω τώρα…
ΕΛΛΗΝΟΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ : Καλά έχουμε φύγει πλέον από το «μπούζι», τώρα μιλάμε για «βαθειά κατάψυξη»… Υποθέτω πως ξέρετε πως μετά την συνάντηση δύο ηγετών ή δύο κορυφαίων αξιωματούχων, ακολουθείται – εδώ και 1-2 αιώνες αν όχι περισσότερο – μία συγκεκριμένη διπλωματική πρακτική. Σε ερώτηση δημοσιογράφων (συχνότατα στημένη) για το πώς τα πήγαν, αν τα βρήκαν κ.λ.π. λένε «κομψά» το αποτέλεσμα της συνάντησης τους. «Καλές» οι σχέσεις ή «πολύ καλές» ή «άριστες». Για να πάρετε μία ιδέα, παραμονές του Β! Παγκοσμίου πολέμου οι σχέσεις Αγγλίας-Γερμανίας χαρακτηρίζονταν επισήμως σαν «καλές»…
Είδε λοιπόν η Ντόρα μας την Κοντολίζα τους, τα είπαν, απάντησε η υπουργός μας Εξωτερικών μετά… Είδατε την έκφραση της ; Ακούσατε πως είναι – κατά την ίδια – οι Ελληνο-Αμερικανικές σχέσεις ; «Καλές !!» . Συγνώμη αν κάνω λάθος, δεν είμαι πολιτικός συντάκτης αλλά από ότι ξέρω ΠΟΤΕ μέχρι τώρα οι Ελληνοαμερικανικές σχέσεις δεν είχαν χαρακτηρισθεί έτσι. Πάντα ανάμεσα στο «πολύ καλές» και στο «άριστες» παίζαμε.
Ασχολήθηκε κανείς με αυτό ; Είδατε κανένα να βγει να μας φωτίσει για το τι γίνεται ; Τους Αμερικανούς τους βρίσκουμε πλέον συχνά σχεδόν ξεκάθαρα (αν όχι εντελώς ξεκάθαρα) απέναντι μας. Στο Κυπριακό, στο Αιγαίο, στα Ελληνοτουρκικά, στα Ελληνοαλβανικά, στα Ελληνοσκοπιανά πιο πρόσφατα… Πάει η παλαιά «ουδετερότης» τους που όσο καιρό την είχαμε γκρινιάζαμε. Τώρα οι «στρατηγικοί μας σύμμαχοι» (τρομάρα μας !) είναι τις περισσότερες φορές με τους «άλλους»…
Εμείς αντιδρούμε. Να οι αγορές μερικών οπλικών συστημάτων από αλλού, να η εκδήλωση προθέσεων για ακόμα περισσότερες αγορές από αλλού, να το φλερτ με την Ρωσική αρκούδα που όλο και θεριεύει (η αρκούδα, όσο για το φλερτ… θα δείξει), να οι επιλογές μας στα θέματα των αγωγών καυσίμων που τους κάνουν έξαλλους… Τσαντίζονται «πάνε από την άλλη»… Τα παίρνουμε εμείς που πάνε από την άλλη και δεν τους προτιμάμε στις αγορές μας και στις επιλογές μας, τσαντίζοντας τους περισσότερο… Φαύλος κύκλος…
Και μη ξεχνάτε τις Aμερικανικές εκλογές και τις ψήφους των εκατομμυρίων Ελληνοαμερικανών. Αυτό τους κρατά κατά κάποιο τρόπο να δείχνουν ακόμα την δυσφορία τους με έμμεσο και υπόγειο τρόπο… Μετά... Κύριος οίδε...
Η ομογένεια παρεμπιπτόντως δεν είναι ενωμένη γροθιά πλέον, ποτέ δεν ήταν εντελώς αλλά μέχρι πριν από λίγο ήταν καλύτερα τα πράγματα, τώρα η ισχύς τους όλο και μικραίνει. Πικρή αλήθεια, ο διχασμός είναι στο αίμα μας και εις την αλλοδαπή... Μας τον καλλιεργούν έντεχνα και αυτοί που μας θέλουν μοιρασμένους σε κομμάτια, ακριβώς για να μη τους μπαίνουμε στη μύτη... Έκτακτα !
Και μη ξεχνάτε ότι το δόγμα της υπερδύναμης έχει αλλάξει. Τώρα πλέον «καλός μου σύμμαχος είναι όποιος αγοράζει από εμένα, όποιος ακούει εμένα». Τώρα πλέον «όποιος δεν είναι μαζί μας είναι εναντίον μας». Για αυτό τους έπιασαν οι αγάπες με τους Σκοπιανούς. Τους έδωσαν όχι μόνο ότι ήθελαν αλλά και ότι δεν είχαν σκεφθεί να ζητήσουν.
Να τα πυρηνικά απόβλητα «Μην ακούς αυτούς που δε τα θέλουν και σε κακοκαρδίζουν αφέντη ! Εμείς θα τα θάψουμε εδώ που είναι και φρέσκο το χώμα ! Με τα χεράκια μας !» . Αμ’ η πρεσβεία τους στα Σκόπια ; είναι τόσο μεγάλη που είναι το δεύτερο ανθρώπινο κτίσμα σε όλο τον κόσμο που φαίνεται από το διάστημα, μετά από το σινικό τείχος ! (ΓΕΓΟΝΟΣ !!)
Το τι έχει μέσα, θα σας γελάσω… Ούτε οι Σκοπιανοί ξέρουν φυσικά, ούτε θα μάθουν. Το μόνο που τους νοιάζει είναι ότι οι Αμερικανοί σταμάτησαν τα άλλα τους χαϊδεμένα παιδιά, τους Αλβανούς από το να κόψουν τα Σκόπια φέτες, «αυτονομώντας» με το καλό ή με το άγριο το Τέτοβο. Έτοιμοι ήταν μετά το Κόσσοβο. Βλέπετε τώρα να κουνιέται κανένας τους ; Ακούστηκε «σκασμός» από το μεγάλο αφεντικό και ηρέμησαν. Και φυσικά ο αφέντης σφυρίζει αδιάφορα για τα περί «Μακεδονίας του Αιγαίου» και περί «Μακεδονικής μειονότητας» στη Βόρειο Ελλάδα.
Θα μου πείτε και τι θέλεις να κάνουμε, να σκύψουμε και εμείς το κεφάλι ; Όχι. Είναι σαν κάποιος να σου ζητά να πληρώνεις «προστασία» για να σε αφήσει ήσυχο. Εντάξει να μην την πληρώσεις. Αλλά να έχεις μεριμνήσει για το τι θα κάνεις. Να έχεις ακολουθήσει την σωστή διπλωματική οδό που θα σου επιτρέπει να μη ξεβρακώνεσαι, να κρατάς την αξιοπρέπεια σου χωρίς να πάνε τα σύνορα στη Λάρισα.
Εύκολο ; ΚΑΘΟΛΟΥ !! Δεν είμαι πολιτικός αναλυτής για να σας δώσω πολλές σωστές πληροφορίες για όλα αυτά, ούτε πολιτικός για να προτείνω λύσεις. Δεν έχω ιδιαίτερες πηγές που να με τροφοδοτούν με ειδήσεις. Μαθαίνω τις ειδήσεις όπως όλοι εσείς, (μακριά όμως από τηλεόραση, για ραδιόφωνο και ιντερνέτ μιλάμε), διαβάζω, σκέπτομαι, επισημαίνω. Μέχρι εκεί φτάνω, αυτά σας προσφέρω.
Προς τους αθεράπευτα αισιόδοξους για μετά τις Αμερικανικές εκλογές : Να θυμόμαστε ότι επί Δημοκρατικών έγινε το μακελειό στη Σερβία. Γενικά οι Δημοκρατικοί «παίζουν» με τα Βαλκάνια περισσότερο. Οι Ρεπουμπλικάνοι είναι «πετρελαιάδες», παίζουν περισσότερο με τη Μέση Ανατολή… Το κυριότερο : κάθε Αμερικανός πρόεδρος έχει περιορισμένους βαθμούς ελευθερίας. Μύρια όσα συμφέροντα και αναγκαστικές συναλλαγές που του παρουσιάζονται με τον κατάλληλο τρόπο τον κρατούν δεμένο (Εθνική Ασφάλεια, Εθνικό Συμφέρον, Εθνική Οικονομία, «η πολεμική μας βιομηχανία Μr President, με τους χιλιάδες εργαζόμενους», κ.λ.π.). Ακόμα και αν έχει αρχικά καλές προθέσεις (λέγε με πρόεδρο Κάρτερ).
Και αν κάποιος δεν είναι «καλό παιδί» και πάει κόντρα στο σύστημα, τότε ή κάποιος «τρελός» τον τρώει (πρόεδρος Κένεντυ), ή κάποιο σκάνδαλο Γουότερ-Γκέητ τον ρίχνει (πρόεδρος Νίξον, έπαψε κάποια στιγμή να είναι καλό παιδί) ή κάποια ελικόπτερα σηκώνονται για να πάνε να ελευθερώσουν τους Αμερικανούς ομήρους κατ' εντολή του από την Τεχεράνη και κουτουλάνε ΟΛΑ ΜΑΖΙ στον αέρα ! (περίπτωση προέδρου Κάρτερ, οι κάπως μεγαλύτεροι θα θυμούνται το "φιάσκο" του το 79, ήταν ένας από τους λόγους που δεν είδε δεύτερη τετραετία).
Δε λέω, υπάρχουν περιθώρια αυτονομίας και ευκαιρίες για κάθε πρόεδρο να αναδείξει την προσωπική του στρατηγική αν θέλει, κάθε σύστημα έχει ανοχές και αν θέλει μπορεί να τις να τις εκμεταλλευθεί, αλλά δεν είναι και για να τρελαινόμαστε από αισιοδοξία. Τέλος πάντων, "κοντός ψαλμός" που λένε... σε λίγο θα δείξει...
ΓΕΝΙΚΑ : Ανησυχώ, δεν το κρύβω. (αν θέλετε εύπεπτο καλοκαιρινό ανάγνωσμα πάρτε κάποιο «ελαφρύ» βιβλίο για το καλοκαίρι – ή κανένα αστυνομικό σαν το δικό μου ! - ή ξεφυλλίστε κάποιο life-style περιοδικό).
Ανησυχώ γιατί έχουμε μπει από καιρό σε τροχιά πλήρους αποσταθεροποίησης, τρέχουμε σε μεγάλη κατηφόρα δεμένοι μέσα στο αυτοκίνητο, με τα φρένα χαλασμένα… Να οι παρακολουθήσεις των τηλεφώνων του πρωθυπουργού και των μισών υπουργών, να τα στοιχεία που κλονίζουν τους δικαστικούς (αποφάνθηκαν οι δημοσιογράφοι-εισαγγελέις : «όλοι τα παίρνουν»), να τα στοιχεία για τους στρατιωτικούς (ξανά αποφάνθηκαν οι ίδιοι δημοσιογράφοι-στρατηγοί : «όλοι λαδώνονται με τις προμήθειες των οπλικών συστημάτων»), να τα στοιχεία για τον κλήρο (ξανά μανά οι ίδιοι δημοσιογράφοι-εκκλησιαστικοί πατέρες : «όλοι gay, όλοι βυσσοδομούν για να πάρουν την εξουσία», να τα στοιχεία για την αστυνομία από τους ίδιους δημοσιογράφους-λαγωνικά : «όλοι πουλάνε, όλοι βαράνε», να τα αδιάσειστα στοιχεία για όλους τους "βρώμικους πολιτικούς" που "τα πιάνουν", πάντα από τους ίδιους δημοσιογράφους -πολιτικούς αναλυτές : η “υπόθεση Siemens” είναι χαρακτηριστική…
Και για να μη παρεξηγιόμαστε, σε όλες τις περιπτώσεις που ανέφερα πριν υπάρχει ΚΑΙ καπνός ΚΑΙ φωτιά, πάντα βρίσκονται κάποιοι να μολύνουν τον χώρο που ανήκουν, τον κάθε χώρο. Αυτό το «όλοι» που πάνε κάποιοι να μας περάσουν είναι το πρόβλημα μου, εκεί παίζεται το χονδρό παιχνίδι, στο τι θέλουν να μας κάνουν να πιστέψουμε…
Mέχρι που να φτύνει ο κόσμος τους πάντες και τα πάντα, μέχρι που να μας βγάλουν στους δρόμους να βαράμε ο ένας τον άλλο, μέχρι την πλήρη αποσταθεροποίηση του όλου συστήματος.
Μετά... εύκολα τα πράγματα. Σε κάποιο γραφείο ίσως κάποιοι φτιάχνουν από τώρα το «βιογραφικό» του επόμενου «σωτήρα» μας…
Μακάρι να αποδειχθεί ότι είμαι υπερβολικός. ΜΑΚΑΡΙ !!
11 Ιουλίου 2008
Remember Me