Με ξεχάσατε ; Αν συμβαίνει κάτι τέτοιο δεν σας παρεξηγώ. Είχε ρίξει βαρύ πέπλο ο καιρός πάνω μου. Με είχαν πλακώσει πολλά. Ακόμα με έχουν αλλά άνοιξα λίγο μάτι και βήμα. Πάω να πιάσω πάλι ρυθμό, να βρω την σωστή μου ανάσα. Με τη βοήθεια και αυτού του blog ίσως βρω ξανά το χαμένο μου μονοπάτι, αυτό που διάβαινα χρόνια μέχρι που διάφορα με έκαναν να ξεστρατίσω. Η σκιά μου είναι ακόμα εκει, με περιμένει. Αυτή πιστεύει ακόμα σε μένα. ϊσως κάτι ξέρει, αλλά ακόμα και αν πέφτει έξω, κάνει καλή παρέα.

Όσοι ψάξουν να με βρουν ή με συναντησουν τυχαία και μείνουν, καλοδεχούμενοι. Χρήσιμη παρέα για το δρόμο μου, ελπίζω να είμαι και εγώ στο δικό τους όποτε συναντιόμαστε. 

Κλείνω αυτό το πρώτο μου σημείωμα μετά από καιρό με μία είδηση. Είμαι πλέον μέλος της Ελληνικής Λέσχης Συγγραφέων Αστυνομικής Λογοτεχνίας (ΕΛΣΑΛ). Τώρα τη φτιάξαμε, κάνει τα πρώτα της βήματα και αυτή. Ίσως το "φτιάξαμε" είναι υπερβολή, μου απηύθυναν πρόσκληση και πήγα. Άλλοι έρριξαν τη δουλειά, συνάδελφοι με αξιόλογο έργο στην  αστυνομική λογοτεχνία και όχι μόνο.

Θα τα ξαναπούμε σύντομα.