Από σήμερα εγκαινιάζω μία ακόμα στήλη. Στο "ΔIABAΣΑ" θα
σας λέω ΣΥΝΟΠΤΙΚΑ την γνώμη μου για μερικά βιβλία που διάβασα. Διηγήματα ή
μυθιστορήματα κάθε είδους : κοινωνικά, ιστορικά, επιστημονικής φαντασίας,
περιπετειώδη, αστυνομικά. Βιβλία που μου άρεσαν αρκετά ώστε να σας γράψω για
αυτά. Δεν είμαι βιβλιοκριτικός. Σαν κουβέντα πάρτε το, σαν να με ρωτήσατε
«διάβασες τίποτε καλό αυτό τον καιρό ;» και εγώ να σας απαντώ. Πάντα κατά το
προσωπικό μου γούστο που μπορεί να διαφέρει λίγο ή πολύ από το δικό σας. (περί ορέξεως… ).
Και κάτι ακόμα : όλα τα βιβλία που θα αναφέρω σε αυτή τη στήλη είναι διαβασμένα κάποτε μέσα στον τελευταίο χρόνο. Είναι διαφόρων εκδοτικών οίκων, ταξινομημένα κατά την αλφαβητική σειρά του
τίτλου τους. Μερικά μου τα συνέστησαν και τα πήρα, άλλα μου τα έδωσαν να τα διαβάσω, άλλα τα ανεκάλυψα τυχαία. Όλα όμως τα διάβασα, όλα μου άρεσαν πολύ ή αρκετά. Φυσικά δεν θα ασχοληθώ με αυτά που δεν μου άρεσαν καθόλου.
Ε.Η. GOMBRICH
: << Μικρή Ιστορία του Κόσμου >> (Εκδόσεις Πατάκη)
Μία αξιέπαινη προσπάθεια να γραφτεί η παγκόσμια ιστορία σε
350 Σελίδες ! Από τους πρωτόγονους μέχρι και τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο, με
συνοπτικές αναφορές και για τα μετά.
Φυσικά δεν τα έχει όλα, είναι αδύνατον σε τόσο λίγο χώρο να καλύπτει το
τι έγινε στον κόσμο μέχρι σήμερα. Κάποια κομμάτια που θα ήθελα να υπάρχουν
λείπουν, κάποια που θα ήθελα να φωτίζονται περισσότερο, αναφέρονται
συνοπτικά. Επικεντρώνεται περισσότερο
στον Ευρωπαϊκό χώρο. Ίσως λίγο περισσότερο από ότι πρέπει στα της Γερμανίας (ο
συγγραφέας είναι Γερμανός). Δεν παύει όμως να είναι αξιόλογο βιβλίο. Δεν θα
λύσει πολλές απορίες στον «ιστορικοφάγο»
αναγνώστη αλλά ακόμα και αυτός θα το διαβάσει ευχάριστα. Γλαφυρό στυλ γραφής,
διαβάζεται εύκολα, δεν κουράζει, μαθαίνεις μερικά πράγματα. Και ναι… μέτρησα
σελίδες… Συγκριτικά με το τι έργο γράφει και με τον αριθμό των σελίδων… καλά
μας έχει ! (τους Έλληνες, ιδίως τους αρχαίους Έλληνες). Οι «παλιοί» Γερμανοί
λόγιοι ήταν σε μεγάλο βαθμό επηρεασμένοι από το αρχαίο Ελληνικό πνεύμα.
Λένος Χρηστίδης : <<
Μόνολογκ >> (Εκδόσεις Καστανιώτη)
Το πρώτο βιβλίο του Χρηστίδη που
διαβάζω. Εστιάζω την προσοχή σας όχι τόσο στο θέμα του (ταξιδιωτικό,
κοινωνικό, ψυχολογικό) όσο στον ιδιαίτερο τρόπο γραφής του. Θα το λατρέψετε το
στυλ που γράφει ο Χρηστίδης ή θα το μισήσετε. Καθόλου «λογοτεχνικώς ορθό» ένα
συνεχές παραλήρημα με προτάσεις που αρχίζουν κάπου σε μία γραμμή και τελειώνουν πολύ
αργότερα. Άναρχο στυλ γραφής, κάπου μου
θύμισε Μπουκόφσκι. Εμένα μου άρεσε, σε αρκετά σημεία μάλιστα μου άρεσε πολύ.
Καλέντ Χοσεϊνί : «Χαρταετοί πάνω από την πόλη» (Εκδόσεις
Ψυχογιός)
“ΤΟ” Βιβλίο !! Χρόνια είχα να απολαύσω τόσο λογοτεχνικό,
τόσο καλογραμμένο βιβλίο !! Γραμμένο από Αφγανό συγγραφέα για το Αφγανιστάν του
χθες (μέχρι και την εισβολή των Σοβιετικών). Σε βοηθά όμως να πάρεις μία ιδέα
και για το σήμερα, ένας λαός δεν αλλάζει ριζικά μέσα σε λίγα χρόνια. Το πήρα με κάποιο δισταγμό, είχα ακούσει καλά
λόγια για αυτό, αλλά δεν ήξερα αν και πόσο θα μου άρεσε. Με το που το άρχισα όμως... δεν
μπορούσα να το αφήσω από τα χέρια μου ! Οι τελευταίες του σελίδες με συγκίνησαν, σαν εικόνες, σαν
περιεχόμενο, σαν εύρημα λογοτεχνικό. Περιπέτεια έχει, καλογραμμένους
χαρακτήρες έχει, ενδιαφέροντα στοιχεία έχει μπόλικα, για ένα λαό που τον
μάθαμε κυρίως από τις ειδήσεις, κάτω από άσχημες για αυτόν συνθήκες.Πάνω από όλα όμως είναι ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ !!
Αν αγαπάτε το ΚΑΛΟ βιβλίο... ΣΑΣ ΤΟ ΣΥΝΙΣΤΩ ΑΝΕΠΙΦΥΛΑΚΤΑ
!!