Tuesday, September 01, 2009
Από την τελευταία μου δημοσίευση μέχρι τώρα λίγα πράγματα έχουν αλλάξει.

Eξακολουθούμε να κατεβαίνουμε την πλαγιά με χαλασμένο το φρένο και με δεμένα τα χέρια , ανίκανοι να τραβήξουμε χειρόφρενο… Που θα μας βγάλει, κανείς δεν ξέρει… Σε κανένα δένδρο πάνω, σε κανένα γκρεμό… σε καλό πάντως όχι στα σίγουρα. Εκτός αν γίνει κανένα θαύμα… Χλωμό το βλέπω αλλά δεν μου έχει μείνει τίποτε άλλο παρά το να εύχομαι να γίνει…

Εξακολουθούμε να είμαστε «στο ίδιο έργο θεατές» : Ανυποληψία του πολιτικού συστήματος, ανυποληψία που επιμένω όμως να φωνάζω πως ναι είναι στοιχειοθετημένη, αλλά σε μικρότερο βαθμό από ότι κάποιοι θέλουν να μας πείσουν γιατί έτσι εξυπηρετούνται οι σκοποί τους και τα όποια αφεντικά τους.

Ναι αρκετοί «τα παίρνουν χοντρά» παρανομώντας, αλλά όχι όλοι. Ναι πολλοί ακολουθούν το «ότι φάμε, ότι πιούμε…» προσθέτοντας «τώρα που γυρίζει…». Δεν χάθηκε μόνο η τσίπα σε μερικούς, χάθηκε και η υπομονή... Να έχει ο "Μάκης" Πόρσε Καγιέν (ο όποιος Μάκης) και να μην έχει ο "Λάκης" (ο όποιος Λάκης). Ντροπής πράγματα...

Κάποιοι όμως που είναι ανώνυμοι ή επώνυμοι, τιμούν την όποια θέση έχουν στο πολιτικό ή όποιο άλλο μετερίζι. Δουλεύουν χωρίς να μας δουλεύουν. Και ναι… είναι περισσότεροι… Και ναι μοχθούν. Για ένα καλύτερο αύριο για αυτούς, για την φαμίλια τους, γιατί έτσι το έχουν δει και καλά κάνουν. Και ας τους κοροϊδεύουν οι άλλοι που πετούν σαν μύγες πάνω από το ψωμί που βγάζουν με τον ιδρώτα τους.

Κίνδυνοι από παντού. Πέστε με γραφικό, πέστε με υπερβολικό, αλλά φοβάμαι ότι μας έχουν στο κλισιοσκόπιο. Και από μέσα και από έξω…

Από μέσα όσοι θέλουν βαβούρα, η βαβούρα βλέπετε πουλά. Όσοι επίσης θέλουν αδύνατες κυβερνήσεις, βλέπετε οι αδύνατες κυβερνήσεις χειραγωγούνται ευκολότερα, πείθονται να δώσουν «φιλέτα» - τα όποια «φιλέτα» - κάτω από το τραπέζι… Σκοπός τους ΔΕΝ είναι μία ισχυρή κυβέρνηση του ΟΠΟΙΟΥ κόμματος. Ούτε θέλουν να ρίξουν μία κυβέρνηση για λόγους ιδεολογικούς, για να φέρουν μία άλλη που θα είναι ίσως κοντύτερα στο όποιο όραμα τους.

«Η γενιά της αρπαχτής» μεγάλωσε πολύ βλέπετε, περνά κλιμακτήριο, βιάζεται. Έχει αλώσει σε κάποιο βαθμό τον κρατικό μηχανισμό, τους πολιτικούς χώρους, τα κανάλια, τις εφημερίδες, τις κρατικές υπηρεσίες, τα κέντρα λήψης αποφάσεων.

Θα γίνω κουραστικός αλλά το επαναλαμβάνω : όχι σε τόσο μεγάλο όσο θέλουν να μας πείσουν. Την ζημιά όμως την κάνουν. Θέλουν να φάνε εδώ και τώρα, αυτό με ισχυρή κυβέρνηση του όποιου κόμματος δεν γίνεται. Δείξτε τους ανίσχυρους πολιτικούς σε κάθε κομματικό χώρο, αυτούς θα σκισθούν να υποστηρίξουν. Τους άλλους θα προσπαθήσουν να τους λασπώσουν, να τους απειλήσουν, να τους κόψουν τα φτερά αν δεν είναι «ευέλικτοι».

Από έξω… ακόμα πιο επικίνδυνα τα πράγματα… Τα σύνορα της Ελλάδος έχουν χαραχτεί με αίμα, με ΠΟΛΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟ αίμα, εδώ και πολλά χρόνια… Από τότε μέχρις τώρα κύλησε πολύ νερό στο αυλάκι.

Άλλαξαν οι συμμαχίες, άλλαξε η σημασία των χωρών στο γεω- πολιτικο-οικονομικό και στρατηγικό παιχνίδι… Ζητά ο λύκος από την άλλη πλευρά του Αιγαίου… νοιώθει ισχυρός, αναβαθμισμένος, «έχει πλατες». Ζητούν και τα τσακάλια γύρω του, ξερογλύφονται και περιμένουν μπας και τους πετάξουν κανένα κόκκαλο… Γλύφουν, δίνουν τα πάντα, υπόσχονται περισσότερα… Και όταν ζητούν ανταλλάγματα όλο κοιτούν προς εμάς… την χώρα που βολεύτηκε στα σύνορα της, και από τότε «δεν διεκδικεί τίποτα» όπως λέει ένα από τα δόγματα της εξωτερικής μας πολιτικής.

Και συμβαίνει το αστείο : όσο αυξάνεται ο εθνικισμός και οι διεκδικήσεις των γειτόνων μας, τόσο αναπτύσσονται εδώ κέντρα που θεωρούν ότι το να αγαπάς την χώρα σου είναι «φτου κακά»… Κέντρα που συνειδητά ή ασυνείδητα, από βλακεία, από τυφλό φανατισμό, από στραβή αντίληψη της πραγματικότητας ή επειδή είναι απλά έμμισθοι πράκτορες προσπαθούν να υποσκάψουν το αξιόμαχο μας, αυτό το αξιόμαχο που ήταν αποτρεπτική ασπίδα τόσα χρόνια…

Πολλοί οι εχθροί που πρέπει να αντιπαλέψουμε. Και μέσα και έξω. Περνάμε δύσκολες ώρες, ίσως – και μακάρι να βγω ψεύτης – έρχονται δυσκολότερες. Πρέπει να συσπειρωθούμε γύρω από υγιείς φωνές σε κάθε χώρο, ανεξάρτητα από κομματικές ταμπέλες.

Δεν υπάρχουν μόνο άχρηστοι και σάπιοι παντού. Υπάρχουν και άξιοι παντού. Βρείτε τους, μαζευτείτε κοντά τους, ενθαρρύνετε τους.

Τα μάτια σας δέκα τέσσερα όπως και τα αυτιά σας, όλα όσα βλέπετε, όλα όσα ακούτε είναι συχνά ένα μέρος μόνο της αλήθειας ή καθόλου αλήθεια. Σκεφθείτε, αμφισβητείστε, συγκρίνετε, αναζητείστε πολλές πηγές πληροφόρησης.

Το κυριότερο : γυρίστε τις πλάτες σε όσους θέλουν να μας βγάλουν έξω στους δρόμους, για να επιδοθούμε σε ένα «σπορ» που μέχρι τώρα μας κόστισε ακριβά : να βαράμε ο ένας τον άλλο… «Άξιος» ο μισθός τους αλλά «μη πάρετε»… Μη μπείτε σε στημένα από μέσα και από έξω παιχνίδια…

Καλό φθινόπωρο να έχουμε… Καλές διακοπές όσοι δεν πήγαν ακόμα, ο Σεπτέμβρης είναι τόσο γλυκός μήνας… Γελάστε, ευθυμήστε, αγαπήστε, ξεχαστείτε…

Οι υπόλοιποι εδώ στο μαγκανοπήγαδο, κάπως πιο ξεκούραστοι όσοι τυχεροί πήγαν διακοπές, με πιο καθαρά μυαλά… Ας ετοιμαστούμε να κάνουμε και κάτι καλό, ο καθένας από το όποιο πόστο κατέχει. Κάτι καλό για τη χώρα που τόσο μας πληγώνει αλλά που τόσο πρέπει να αγαπάμε… Για όσους αγαπάμε… για εμάς βρε αδελφέ !

Tuesday, September 01, 2009 12:23:34 AM (GTB Standard Time, UTC+02:00)  #    Comments [10]  |